روز جهانی هپاتيت، فرصتي است برای افزايش آگاهي عمومی درباره اين بيماری و اهميت پيشگيری و درمان آن. هپاتيت، التهاب كبد است كه می تواند به علت های مختلفی از جمله عفونت های ويروسی، مصرف الكل و برخي داروها ايجاد شود.
راه هاي انتقال بيماري:
هپاتيت A : مصرف آب يا غذای آلوده
تماس نزديك با فرد آلوده
هپاتيت B : تماس با خون آلوده
روابط جنسی محافظت نشده
انتقال از مادر به نوزاد هنگام زايمان
استفاده مشترك از وسايل شخصی مانند مسواك و تيغ
هپاتيت C : تزريق با سوزن يا سرنگ مشترك
دريافت خون آلوده
خالكوبی يا پيرسينگ با وسايل غير استريل
هپاتيت D : فقط در حضور هپاتيت B منتقل می شود
هپاتيت E : مصرف آب آلوده
تماس با محيط آلوده به مدفوع
هپاتيت A يك بيماري حاد كوتاه مدت به شمار مي آيد. هپاتیت B، C و D همانند دیگر بیماری های مزمن در یک دوره طولانی بیماران را گرفتار ساخته و نیاز به مراقبت های بهداشتی – درمانی پیوسته و زنجیره ای دارند. لذا ماهیت بیماری ایجاب می نماید که اغلب بیماران در یک دوره طولانی تحت مراقبت و درمان قرار گیرند.
در بسياری از موارد مي توان از انتقال بيماری هپاتيت جلوگيري كرد و درصد شيوع اين عفونت ويروسی را كاهش داد. بهترين شيوه پيشگيری از انتقال ويروس هپاتيت، رعايت بهداشت فردی است. رعايت بهداشت و اجتناب از تماس با اشياي آلوده به ويروس، می تواند احتمال ابتلا به اين بيماری را كاهش دهد. در محيط های پزشكی، خصوصا دندان پزشكی، مطمئن شويد كه حتما تمامی وسايل و تجهيزات قبل از استفاده استريل شده باشند. از طرفی سعی كنيد هميشه وسايل شخصی خود را به همراه داشته باشيد و از وسايل ديگران استفاده نكنيد. خودداری از مصرف غذاهای خام و نپخته يا آب آشاميدنی آلوده، از ديگر روش هايی است كه می تواند جلوی ابتلا به اين بيماری را بگيرد. در نهايت بهترين راه پيشگيری از انتقال بيماری، واكسينه شدن در برابر سويه های مختلف است. در حال حاضر برای بسياری از ويروس های هپاتيت A و هپاتيت B، واكسن موثر و مناسب وجود دارد و می توان با واكسينه شدن در برابر اين ويروس ها، راه های انتقال بيماری هپاتيت را كاهش داد.
علائم هپاتيت :
خستگی – ادرار تيره – مدفوع روشن – درد شكمی – از دست دادن اشتها – كاهش وزن غير ارادی – پوست زرد