مگنت درماني

مگنت تراپي به دليل اثر گذاشتن بر سلول هاي سيستم ايمني و گردش خون براي تسكين درد و از بين بردن التهاب و ورم مفيد است . يكي از عوارض شكستگي هاي استخواني جوش نخوردن يا دير جوش خوردن است . مگنت تراپي مي تواند به درمان پوكي استخوان و جوش خوردن شكستگي كمك كند و فرايند ترميم و بازسازي بافت هاي نرم را تسهيل كند.

دستگاه مگنت تراپی با تولید و انتشار امواج مغناطیس با اشکال و شدت‌های مختلف که تماما قابل برنامه‌ریزی است، به بهبود روند بیماری کمک می‌کند. اين امواج باعث مي شود كه سلول ها در يك راستاي جريان مغناطيسي قرار بگيرند.

این امواج به صورت پالس به بیمار منتقل می شوند و تعداد پالس‌ها و چگونگی این امواج، در درمان بیماری‌های مختلف متفاوت است .

♦♦ كاربردهاي رايج مگنت درماني در فيزيوتراپي

  • پوكي استخوان
  • ترك خوردگي و شكستن استخوان ها در نتيجه وارد شدن ضربه يا فشار
  • درد مزمن
  • التهاب و درد شديد
  • خستگي
  • اسپاسم عضلاني

♦♦ مزاياي درماني مگنت درماني 

  • درمان غير تهاجمي و بدون درد
  • از بين بردن درد، ورم و التهاب
  • بازسازي بافت ها ، حتي بافت هاي عمقي

♦♦ جلسات مگنت درماني

  • بیمار هنگام ورود به سلونوئید نباید اشیای فلزی همراه داشته باشد، چون فلز می‌تواند میدان مغناطیسی را منحرف کند. البته وجود فلز موجب آسیب‌دیدگی نمی‌شود، فقط تنظیم پارامترهای میدان مغناطیسی را به هم می‌زند.
  • بیماران معمولاً به سرعت به درمان واکنش نشان می‌دهند، البته سرعت واکنش به نوع آسیب‌دیدگی، سن و دیگر شرایط بیمار بستگی دارد. اگر فيزيوتراپيست در طول ده جلسه مگنت تراپی متوجه پیشرفت بیماری بشوند، بهتر است مگنت تراپی متوقف شود، چون عدم بهبودی در این مدت، بیانگر واکنش نشان ندادن بیمار به این نوع درمان است.
  • مدت زمان مغناطیس درمانی 30 دقیقه تا 2 ساعت است.
  • بهتر است موضع آسیب دیده در تماس مستقیم با سلونوئید باشد.
  • بین جلسات نباید فاصله بیفتد. اگر لازم باشد که روند بهبودی بیمار تسریع شود، می‌توان دو جلسه را در یک روز، با 12 ساعت فاصله از هم انجام داد.
  • میدان‌های الکترومغناطیسی می‌تواند مکمل دیگر روش‌های درمانی باشد.

♦♦ چه افرادي نبايد مگنت درماني انجام دهند 

  • بیماران مبتلا به عفونت حاد، به ویژه سل؛
  • دارای کانون خونریزی یا زخم خونریزی دهنده: چون اثر اتساع عروق مگنت تراپی می‌تواند موجب شدیدتر شدن خونریزی شود.
  • بیمارانی که باتری قلب (پیس میکر) دارند.
  • بارداری: مگنت تراپی در دوران بارداری ممکن است به جنین آسیب زند.
  • وجود تومور: ممکن است مگنت تراپی باعث انتشار تومور شود.
  • بیمارانی که تحت درمان با هیدروکورتیزون قرار دارند.مانند بيماران خودايمني ، روماتيسمي
  • بیمارانی که دچار انسداد عروقی هستند: چون احتمال دارد جسم مسدود کننده آزاد شود و با انسداد بخش دیگری از بدن به آسیب‌دیدگی بیشتر دامن بزند.
  • دیابت جوانی: در دوران مگنت تراپی باید میزان گلوکز خون بیمار کنترل شود.

♦♦ عوارض جانبي مگنت درماني 

البته عوارض جانبی فوق به ندرت بروز می‌یابد.